Ondanks dat ik over zeer subjectieve onderwerpen schrijf, blijf ik meestal binnen het objectieve domein. Deze keer waag ik me buiten die grens in een kwetsbaardere ruimte: aan de rand van mijn eigen grijze zone. 

Vriendschap na 40? Bestaat het nog? Mmmmm.... misschien!

Het is weer die tijd van het jaar dat de vogeltjes en bijtjes de zomer inluiden en het weer eindelijk wat rustiger wordt in België. We trekken weer die sexy feestkleren aan en laten onze haren los. Het jaarlijkse Erotix-salon siert de arena van Brussels Kart Expo in Groot Bijgaarden; en we worden erheen getrokken als de spreekwoordelijke motten naar de vlam. Waarom?

De afgelopen drie maanden of zo heb ik een heleboel mensen...oké...mannen...gehad die online om persoonlijke diensten vroegen. De meeste van mijn volgers op verschillende sociale platforms zijn vrouwelijke sekswerkers. De meest meeslepende en uitdagende gesprekken waren, in de loop van een paar maanden, met een mannelijke sekswerker. Twee van mijn goede vrouwelijke kennissen zijn camgirls en de rest... ik weet het niet... praat niet veel (is de mainstream gedoemd om altijd bang te zijn voor zijn eigen schaduw?).

Ze heeft prachtig, lang, donker haar. Haar Perzische ogen, volle lippen en grote borsten zijn ontworpen door de natuurgoden om jouw fantasieën te prikkelen. Ze is ook advocate en kan je oren vullen met een geweldige synopsis van de grondwet van Aristoteles.

"Let op het gat!" Ik herinnerde me de welsprekende stem uit de Londense metro, zo'n 15 jaar geleden. Ik keek instinctief naar beneden en sloeg over. Het was een leuk uitstapje geweest naar Londen, Camden Town en een waardig weerzien met een oude vriend. Het had ook gediend als een romantische opmaat naar een huwelijk dat later door het gat zou vallen.